هدف اولیه این سازمان تضمین اجرای هماهنگ کنوانسیون حمل و نقل بار و سپس کنوانسیون موازی حمل و نقل مسافر و توشه توسط شرکت های ریلی که در سال ۱۹۲۸ لازم الاجرا گردید ، می باشد. در این راستا CIT به تدوین مقررات هماهنگ جهت تکمیل یا تصریح متون حقوقی ، تنظیم مناسبات بین شرکت ها که مستلزم اجرای این کنوانسیون ها می باشد  و ایجاد دستورالعمل های خدمات برای استفاده کارکنان می پردازد.

این کمیته در راستای توسعه و بهبود قوانین بین‌المللی حمل و نقل با راه‌آهن بر اساس کنوانسیون کوتیف (COTIF) و ضمایم آن (CIM ,CIV) و تطبیق آنها با ضوابط و مقررات و حقوق حمل و نقل بین‌المللی استاندارد در سال ۱۹۰۲ تشکیل شد.

این کنوانسیون همانند کنوانسیون عبور و مرور در جاده‌ها ابتدا به تعاریف مختلف مورد لزوم در امر حمل و نقل جاده‌ای پرداخته و سپس علایم خطر، علایم انتظامی ، علایم اطلاعاتی ، علایم پیش آگاهی ، علایم جهت‌نما ، علایم ممنوعیت یا محدودیت ، علایم بازدارنده و یا حکم‌کننده ، علایم شناسایی راه ، علایم شناسایی محل ، علایم تأیید کننده ، علامت محل عبور پیاده ، علایم ایستادن و توقف ، چراغ‌های راهنما ، خط‌کشی راه ، تقاطع‌های همسطح راه و راه‌آهن ، را تشریح کرده است.

انجمن بین المللی راه آهن آمریکای لاتین (ALAF)، که در سال 1964 تاسیس شد، یک سازمان شناخته شده به عنوان یک سازمان غیر دولتی (NGO) است. این انجمن عمدتا شامل شرکت های راه آهن و بخش صنعتی در آمریکای لاتین است. دفتر مرکزی ALAF در شهر بوینس آیرس کشور آرژانتین واقع شده است.

دراین اتحادیه ۷۸ کشور عضو هستند. ایران نیز در ۴ اکتبر ۱۹۵۰ (۱۳۲۹ شمسی) به این اتحادیه ملحق شده است.