کمیته بین المللی حمل و نقل ریلی (CIT)
کمیته بین المللی حمل و نقل ریلی (CIT)
هدف اولیه این سازمان تضمین اجرای هماهنگ کنوانسیون حمل و نقل بار و سپس کنوانسیون موازی حمل و نقل مسافر و توشه توسط شرکت های ریلی که در سال ۱۹۲۸ لازم الاجرا گردید ، می باشد. در این راستا CIT به تدوین مقررات هماهنگ جهت تکمیل یا تصریح متون حقوقی ، تنظیم مناسبات بین شرکت ها که مستلزم اجرای این کنوانسیون ها می باشد  و ایجاد دستورالعمل های خدمات برای استفاده کارکنان می پردازد.

کمیته بین المللی حمل و نقل ریلی (CIT)

نام لاتین
International Rail Transport Committee
موقعیت
برن
سال تاسیس
۲۰۰۴

هدف اولیه این سازمان تضمین اجرای هماهنگ کنوانسیون حمل و نقل بار و سپس کنوانسیون موازی حمل و نقل مسافر و توشه توسط شرکت های ریلی که در سال ۱۹۲۸ لازم الاجرا گردید ، می باشد. در این راستا CIT به تدوین مقررات هماهنگ جهت تکمیل یا تصریح متون حقوقی ، تنظیم مناسبات بین شرکت ها که مستلزم اجرای این کنوانسیون ها می باشد  و ایجاد دستورالعمل های خدمات برای استفاده کارکنان می پردازد.

کمیته بین المللی حمل و نقل ریلی (CIT)

کمیته بین المللی حمل و نقل ریلی (CIT)

همچنین CIT موجبات بازنگری تدریجی کنوانسیون و به طور غیرمستقیم در اصلاح حقوقی که به صورت متناوب توسط دولت ها تجدید نظر می شود ، را فراهم می آورد. فعالیت سازمان در ۱۰ سال اخیر با لحاظ تحول سیاسی ، اقتصادی ، فنی و حقوقی همچنان در حال توسعه و تنوع می باشد. این پیشرفت راه را برای اصلاح عمده حقوق حمل و نقل بین المللی ریلی باز کرد.

کمیته بین المللی حمل و نقل ریلی در سال ۲۰۰۴ میلادی به عنوان یک نهاد قانونی در کشور سوئیس و در شهر برن شناخته شد. این کمیته تحت قانون کشور سوئیس فعالیت می کند.

 

همکاری راه آهن جمهوری اسلامی ایران با کمیته بین المللی حمل و نقل ریلی

 

به طور خلاصه میزان تعامل راه آهن ایران با کمیته بین المللی حمل و نقل ریلی ، موارد زیر می باشد :

– استفاده از مقررات حمل و نقل بین المللی ریلی در کشور بر اساس COTIF.

– اجرای استانداردهای مرتبط با روابط حقوقی بین مشتری و شرکت های ریلی ، شرکت های ریلی و مدیران زیربنایی ، شرکت های ریلی با یکدیگر.

– استفاده از مقررات یکنواخت CIV  و CIM (قانون ترافیک بین المللی بار و مسافر).

– استفاده از خدمات مشاوره ای سازمان و ارجاع موضوعات مورد داوری در صورت بروز اختلافات لاینحل بین راه آهن های عضو.

– استفاده از دستورالعمل های مربوط به روابط میان شرکت های حمل و نقلی (دستورالعمل های AIV و AIM برای تعیین مسئول پرداخت غرامت در صورت خسارت (کالا و مسافر) و چگونگی پرداخت آن).

– استفاده از مقررات ARV و ARM برای اعلام محدودیت های  ترافیکی بار و مسافر در حمل و نقل ریلی بین المللی

|میتوانید مطالب مربوط به انجمن های بین المللی راه آهن را با کلیک بر روی همین سطر دنبال کنید|