مسئله برنامه ریزی تشکیل قطار یکی از مراحل برنامه ریزی حمل بار در شبکه ریلی است که نوع و تواتر حرکت قطارها جهت جابجایی بارها را تعیین می کند و طبق یک طرح بهینه، نحوه تخصیص تقاضاهای حمل ونقلی به قطارهای برنامه‌ریزی شده را مشخص می نمایدکه با محدودیت هایی اعم از تنوع و ظرفیت قطارها، ظرفیت مسیرهای ریلی، رضایت مشتریان، انتظارات صاحبان شبکه ریلی و نیز محدودیت ایستگاه های موجود در شبکه (از لحاظ ظرفیت مرتبط با عملیات مانور واگن‌ها، پذیرش و اعزام قطارها) مواجه هست.

اتحادیه شرکتهای قطارشهری کشور یک تشکل صنفی متشکل از کلیه دست اندرکاران صنعت حمل و نقل ریلی کشور می باشد که برای ایجاد یک کانون تجمع افراد متخصص و صاحب نظر در حوزه حمل و نقل ریلی شهری جهت تبادل اطلاعات و تجربیات و ارائه مشاوره فنی و تخصصی و حمایت و پشتیبانی از اعضا و ارائه پیشنهاد راه حلهایی برای بهبود و پیشرفت این بخش از دیدگاه اجتماعی ، اقتصادی و فنی و تدوین مناسب ترین الگوی حمل و نقل ریلی شهری و ارتقا مستمر سطح تخصصی آن بوجود آمده است.

در این مقاله رویکردی موثر برای کاهش ریسک مسیریابی وسایل نقلیه همراه با پنجره زمانی جهت حمل کالاهای ارزشمند ارائه می شود. مدل در نظر گرفته شده برای حمل این نوع کالا دارای دو تابع هدف کمینه سازی مسافت و ریسک می باشد.

هدف از این مقاله ارزیابی عملکرد زنجیره تامین شرکت واگن سازی تهران با استفاده از مدل اسکور می باشد . برای این منظور پس از مصاحبه با متخصصین ، تعداد 13 معیار در 5 حوزه عملکردی مدل اسکور تعیین و با استفاده از روش AHP ، معیارها وزن دهی شدند . در گام بعدی روشهای اندازه گیری هر یک از معیارها تعیین و برای 8 مجموعه اصلی از تامین کنندگان شرکت واگن سازی تهران فرایند ارزیابی انجام گردید.

ارتقاء ایمنی حمل‌ونقل ریلی، نیازمند جمع آوری، طبقه بندی و تجزیه و تحلیل آمار سوانح به‌منظور ارزیابی و تعیین عوامل مؤثر در تصادفات ریلی است. گذرگاه‌های ریلی، نقاط پرخطری برای تمام خطوط راه‌آهن در دنیا به‌شمار می‌آیند. لذا بررسی عوامل مؤثر بر ایجاد و شدت سوانح گذرگاهی راه‌آهن، بسیار ضروری به نظر می‌رسد.