به منظور ایجاد نظمی قانونی ، یکپارچه و یکنواخت برای حمل و نقل بین المللی از طریق راه آهن و ایجاد تسهیلات قانونی برای حمل و نقل بار و مسافر ، سازمانی به نام سازمان بین دولتی برای حمل و نقل بین المللی ریلی در سال ۱۹۸۵ در برن سوئیس تاسیس شد.

در سال ۱۸۹۳ به ابتکار دو نفر حقوقدان سوئیسی کنوانسیون حمل و نقل بین‌المللی بار با راه‌آهن تدوین شد. سپس در همین راستا به منظور نظم و ترتیب بیشتر به حمل و نقل بین‌المللی کالا با راه‌آهن برخی از کشورها در تاریخ ۲۵ اکتبر ۱۹۵۲ در برن سوئیس گرد هم آمده و مقرراتی را در این خصوص تدوین و تحت عنوان مقاوله‌نامه بین‌المللی مربوط به حمل و نقل کالا با راه‌آهن» را تصویب کردند.

این مرکز در سال ۱۹۷۶ تأسیس شد، کارشناسان متخصص در زمینه‌های مختلف را در اختیار دارد و آنها را به طرفین قراردادهای بین‌المللی به منظور بررسی مشکلات آنان و ارائه راه‌حل‌های مناسب معرفی می‌کند.

این اتحادیه دارای ۳۶ عضو است و کشور ما نیز از سال ۱۹۷۲ میلادی (۱۳۵۱ شمسی) به عضویت این اتحادیه درآمد و در حال حاضر در حمل و نقل بین‌المللی بر اساس مقررات این اتحادیه از واگن‌ها و وسایل بارگیری راه‌آهن‌های دیگر استفاده می‌کند.

در سال ۱۹۲۸ کنوانسیون بین‌المللی حمل و نقل مسافر و توشه با راه‌آهن تدوین شد و سپس در همین راستا و به منظور نظم و نسق دادن بیشتر به حمل و نقل بین‌المللی مسافر و توشه توسط راه‌آهن ، برخی از کشورها در تاریخ ۲۵ اکتبر ۱۹۵۲ در برن سوئیس گرد آمدند و مقرراتی را در این خصوص تدوین و آن را تحت عنوان «مقاوله‌نامه بین‌المللی حمل و نقل مسافر و توشه با راه‌آهن» تصویب کردند.

طرفین متعاهد کنوانسیون‌های CIV و CIM در گردهمایی متشکله خود در ۹ مه ۱۹۸۰ در اجرای بند ۱ماده ۶۹ مقاوله‌نامه بین‌المللی مربوط به حمل و نقل کالا با راه‌آهن (CIM) و بند ۱ ماده ۶۴ مقاوله‌نامه بین‌المللی مربوط به حمل مسافر و توشه با راه‌آهن (CIV) مورخ ۷ فوریه ۱۹۷۰ و همچنین در اجرای ماده ۲۷ مقاوله‌نامه الحاقی به CIV مورخ ۲۶ فوریه ۱۹۶۶ راجع به مسئولیت راه‌آهن در قبال فوت و جرح مسافرین در مورد سودمندی یک سازمان بین‌المللی متقاعد شده و تطبیق مقررات حقوقی مربوط به حمل و نقل را با نیازی اقتصادی و تکنیکی ضروری تشخیص داده است.

این اتحادیه در سال ۱۹۶۵ با هدف توسعه حمل و نقل کالا با راه‌آهن بین کشورهای خاور نزدیک و خاورمیانه و حوزه بالکان و ماورای آنها در بلغارستان تشکیل شد. کشورهای بلغارستان، یونان، یوگسلاوی (سابق) ، ترکیه ، سوریه ، عراق و ایران و همچنین موسسات اینترفریگو و اینترکانتینر عضو این اتحادیه هستند.

هدف اولیه این سازمان تضمین اجرای هماهنگ کنوانسیون حمل و نقل بار و سپس کنوانسیون موازی حمل و نقل مسافر و توشه توسط شرکت های ریلی که در سال ۱۹۲۸ لازم الاجرا گردید ، می باشد. در این راستا CIT به تدوین مقررات هماهنگ جهت تکمیل یا تصریح متون حقوقی ، تنظیم مناسبات بین شرکت ها که مستلزم اجرای این کنوانسیون ها می باشد  و ایجاد دستورالعمل های خدمات برای استفاده کارکنان می پردازد.